Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to coroczne święto obchodzone 21 lutego. Zostało ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 r. Święto ma służyć promocji języka ojczystego oraz uświadamiać społeczeństwu, jak ważne jest prawidłowe posługiwanie się językiem ojczystym w życiu codziennym.
We wtorek 21 lutego w obchody Dnia Języka Ojczystego włączyli się uczniowie naszej szkoły. Podczas zajęć poznawali tajniki wiedzy o języku polskim. Dowiedzieli się czym jest język ojczysty, dlaczego należy używać go w sposób poprawny oraz jak można wzbogacić swoje słownictwo. Uczniowie ochoczo bawili się w rebusy, układali rymowanki, próbowali swoich sił z „łamańcami językowymi”, a także ćwiczyli poprawność ortograficzną. Dodatkowo na korytarzu została zamieszczona wystawa prac uczniów.
Przygotowane przez uczniów plakaty z najczęściej popełnianymi błędami językowymi będą na pewno uczulały na poprawne stosowanie języka ojczystego.
A jeżeli komuś wydaje się, że zna dobrze swój język ojczysty, niech poćwiczy przed lustrem lub z kolegami ten oto wierszyk Małgorzaty Strzałkowskiej:
MOWA POLSKA
Od stuleci polska mowa
ma w zapasie różne słowa -
kto się ćwiczy w ich wymowie,
ten bez trudu je wypowie!
Nie wierzycie? Sprawdźcie sami,
powtarzając razem z nami:
Skrajem parku rudy stworek
targa z górki spory worek,
w worku miarkę, tarkę, rogi,
bierki, serki i pierogi.
Nad rzeczułką nietoperze
taszczą paczkę poprzez perze,
w paczce kaszkę, ważkę, szelki,
muszkę, puszkę i muszelki
oraz miarkę, tarkę, rogi,
bierki, serki i pierogi.
Brzęczą pszczółki nad rzeczułką:
- Tu się trzeba puknąć w czółko!
Na cóż kaszka, ważka, szelki,
muszka, puszka i muszelki?
Po co miarka, tarka, rogi,
bierki, serki i pierogi?
Wszystko po to, aby z gracją
cieszyć się artykulacją,
bo kto ćwiczy się w wymowie,
znajdzie radość w każdym słowie!
Nie wierzycie? Sprawdźcie sami,
powtarzając razem z nami!
Małgorzata Skarbek
